Hiç mi hissetmez mi
Kalanın kalbinin ikiye bölündüğünü?
Darmadağın paramparça
Buz kestiğini duymaz mı yüreğinde?
Ayrılan parmakların göz bebeklerine sancısı vurmaz mı ki
Hasretler beklemez mi en acısından
Kalanı gözyaşlarına,
Gideni pişmanlığa sürüklemez mi ayrılık?
Hatıraları sertçe vurmaz mı kalbin ıssız duvarlarına?
Boyun büktürmez mi en olmadıklara?
Yalanlara emanet edilmez mi sevdiklerimiz ayrılınca?
Yokluğunuz jelatinlenmiş zakkumlar gibi,
Vurmaz mı en ince telinden yüreğinin.
Bırakıp giden de ağlamaz mı bıraktığı kıymetliye
Sevmez mi onu yüreğinin en derininde?
Varlığını huzura koyduğun insanı bırakıp gitmekmiş en zor
olan
Geriye anılar, acılar…
Bir de hakikaten masalmış en masalından…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder