Sahi Sevgi Neydi ?

Sahi sevgi neydi ?

Sevgi,Her mevsim birbirine sarılmaktır.Sevgi küçükken kavga eden minik bedenlerin,ertesi gün birbirine gülerek bakmasıdır. Sevgi sizin hayatınızda ne kadar yer kaplıyor?,Okyanusta küçük bir ada kadar yer var mı sevgiye içinizde?Hayatımızın her döneminde bizim koltuk değneklerimiz sevgidir sevgilidir.

 nefretle sevgiyi tartınız mı hiç?Nefret çöle benzer sıcaktır,yakıcıdır, boğucudur,sevgi ise fırtınadır nefretin kumlarını sıyırır ve geriye; yalın sade bir yürek kalır.Dünya da en çok hasat yapan işçi kalptir,zamanı yoktur,yeri ,mekanı,zoru,kolayı yoktur.Her mevsim üreten bir kalp vardır.Bir kalp!

Sevgi,sevgi tanımını sorduğunuz sevgiliden aldığınız sevgi sana benzer cümlesidir.Sevgi karnında taşımaktır,bir ömür sakınmaktır.

sevgi... yükseklik korkusu olan birinin gökdelenden bakması kadar heyecan vericiydi…

Dünyayı güzellik kurtaracak güzellik demiyor muydu Sait Faik.Öfkeli kalabalıkların yüreğine ekebilsek ,sevgi tohumlarını belki de yepyeni, cıvıl cıvıl,ışıl ışıl bir dünyaya uyanacağız.

Sevgiyle büyütsek evlatlarımızı belki de kadın cinayetlerinin olmadığı bir ülke de yaşamanın gururunu yaşayabileceğiz.

doyasıya.Sevgi aşılasak çocuklarımıza; hayvanlara daha dikkatli,hayvanlara daha şefkatli ,doğaya daha duyarlı,çevresine daha saygılı, pırıl pırıl insanlar yetiştirebileceğiz.

Sevgi insanlığın son kalesidir.Eğer sevgiyi de yok edersek kalplerimizden savaşlar hiç bitmeyecek,Eğer son kalemizde düşerse bedenimizden; vucudumuz iflas edecektir.

Velhasıl kelam,Sadece kalp için hasat zamanı yoktur.Sevgi tohumu sonuna dek ekilebilir.Sevgiyle kalın,sevgiyle yaşayın, sevgiyi öğütleyin,Hoşça kalın…

Yazar resmi Facebook hesabı için:https://www.facebook.com/Her-Mevsim%C5%9EiirEdebiyatYaz%C4%B1-182131691857978/?fref=nf

Ümit AĞAN

Cem ADRİAN ve Şarkı Sözleri

Yolun sonundasın, yerin dibindesin. 
Sessizliğin ortasında en derindesin.
Bırakma elini, kendi ellerini...
En sıkı tutacak kendinsin yine kendini.

Bin kere öldüysem, bin kere dirildim geldim
Canımdan can,kan verdim ama adını yaşattım geldim
Yedi kat yerin dibinden beni duyabilir misin?
Kimse inanmadı sana,bir ben taptım geldim
Dönecek yerim kalmadı, herşeyi mahvettim geldim
Şimdi beni biraz sever misin?
Ben geldim!
Yıldızları gökyüzünden yere indirebilir misin ?
Bana daha önce hiç duymadığım bir kaç şey söyleyebilir misin ?
Beni tepeden tırnağa aşık edebilir misin ?
Şimdi beni biraz sever misin ?

Beni, beni, beni hatırla
Her ağlayan çocuğun gözyaşında
Evladını kaybetmiş bir annenin suratında
Boş kalıp titreyen avuçlarında
Beni, (beni, beni) hatırla (unutma)

Sevmek, defalarca aynı ateşe yürümek
Büyümek, kayıpların üstünde yükselmek
İnanmak, kırık kanatlarla uçurumdan atlamak
Savaşmak, kendi silahınla kendine vurulmak

Kimse durduramıyor yağmurları yağdırınca bulutlar
Neden susturamıyor içindeki delik deşik umutları
Düştüm. Kalkarım yine ellerini uzatınca bana Tanrı
Tanrı bulsun istedim, sevsin bütün kayıp çocuklarını

Gün gecenin ölümüdür
Aşk kalbimin düğümüdür
Ve bu yalan dünyada
Tek gerçek bir sözündür

Sen benim yarım kalan cümlelerimsin…
Hiç söyleyemediğim, söylemediğim o sözlerim…
Sen benim hiç ısınmayan ellerimsin…
Hiç unutamayan, unutmayan o kalbim…
Sen benim eksik kalan yerimsin…
Kapattığım pencereler, güneşlere çektiğim o perdelerim…
Sen benim hiç sevmediğim sessizliğimsin…
Kaybettiğim yolum, korktuğum karanlık, hiç tutamadığım o yeminlerim… 
Sen benim terk ettiğim şehirlerimsin…
Düştüğüm çukur, uzanan ellerim, hiç tutunamadığım gidenlerim…
Sen benim kovulduğum cennetimsin!
Eğdiğim yüzüm, sövdüğüm aydınlığa hiç açamadığım gözlerim.


CEM ADRİAN

Her şeye rağmen yaşamak

Geldim ve gördüm kum saatinin üstte kalan tarafı hızla tükeniyordu. Her şeyi gördün, dört mevsimi bir günde yaşadığın da oldu yaz vakti üşüdüğün de. Şimdi dönüp arkana baktığında ihanetin oluklar doldurduğunu gördün, sevginin adamlar götürdüğünü de. Peki, her şeye rağmen yaşamak? Yaşamın tozlu sayfalarına meydan okumak? Kaç yaşındasın? Kaç yıl daha yaşarsın? Kaç kere daha sevebilirsin? Kaç kez bir baharı daha burnunda hissedebilirsin?
Bırak artık kavgaları! Kavgaların, aşklarına galip gelmesin. Doruklarına kadar insan sevgisiyle doldur heybeni, heybende çirkinliğe yer olmasın. Yapmadığını yap! Bir çiçek al sevdiğine, bir gülüş sun sevildiğine, yazı yaz iki satır, bir ömrü, bir fincan kahvede sentezle, hoşgörüden kaleler yap, Yunus’u oku doya doya, Mevlana’yı hisset ve de ki: gel gel gel!
Dünya denen harmanda bir nokta olduğunu,Hayat denen pınarda bir kere yıkandığını unutma,unutma ki böbürlenip rüzgara karşı durma.Unutma ki pınardan çıktığında yüzünde toz toprak kalmasın.Unutma ki hep hatırlanasın.

ÜMİT AĞAN

#Şiir#Sanat #edebiyat #yazı https://www.facebook.com/%C3%9Cmit-a%C4%9Fan-%C5%9Fiir-g%C3%BCncesi-182131691857978/timeline/ Davetlisiniz.