Geldim ve gördüm kum saatinin üstte kalan tarafı hızla tükeniyordu. Her şeyi gördün, dört mevsimi bir günde yaşadığın da oldu yaz vakti üşüdüğün de. Şimdi dönüp arkana baktığında ihanetin oluklar doldurduğunu gördün, sevginin adamlar götürdüğünü de. Peki, her şeye rağmen yaşamak? Yaşamın tozlu sayfalarına meydan okumak? Kaç yaşındasın? Kaç yıl daha yaşarsın? Kaç kere daha sevebilirsin? Kaç kez bir baharı daha burnunda hissedebilirsin?
Bırak artık kavgaları! Kavgaların, aşklarına galip gelmesin. Doruklarına kadar insan sevgisiyle doldur heybeni, heybende çirkinliğe yer olmasın. Yapmadığını yap! Bir çiçek al sevdiğine, bir gülüş sun sevildiğine, yazı yaz iki satır, bir ömrü, bir fincan kahvede sentezle, hoşgörüden kaleler yap, Yunus’u oku doya doya, Mevlana’yı hisset ve de ki: gel gel gel!
Dünya denen harmanda bir nokta olduğunu,Hayat denen pınarda bir kere yıkandığını unutma,unutma ki böbürlenip rüzgara karşı durma.Unutma ki pınardan çıktığında yüzünde toz toprak kalmasın.Unutma ki hep hatırlanasın.
ÜMİT AĞAN
#Şiir#Sanat #edebiyat #yazı https://www.facebook.com/%C3%9Cmit-a%C4%9Fan-%C5%9Fiir-g%C3%BCncesi-182131691857978/timeline/ Davetlisiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder